Nerwowe dziecko i problem z emocjami. Witam mam synka ma lat jest bardzo dobrym dzieckiem lubi chodzic do szkoly lubi sie uczyc ciagle by chcial cos robic pomagac tacie czy dziadkowi lubi majsterkowac lecz zauwazylam ze jest raptusem jak cos mu nie wychodzi to bardzo szybko sie denerwuje nie wiem czy to normalne ma poprostu to. Dzieci nadpobudliwe i nerwowe są to dzieci reagujące uczuciowo w sposób nadmierny, zbyt silny w stosunku do działających nań bodźców. U dzieci tych często obserwujemy wystąpienie z błahych powodów wybuchów złości, impulsywnych, lub nawet agresywnych zachowań, takich jak plucie, kopanie, rzucanie się na ziemię, agresję. Tiki nerwowe u dziecka to powtarzające się, mimowolne ruchy, np.
Czasem tikom towarzyszą dźwięki: chrząkanie, pociąganie nosem, cmokanie, powtarzanie jakiegoś słowa.
Większość dzieci nie zdaje sobie sprawy z tików i nie jest w stanie ich kontrolować. Moja corka konczy dzisiaj lat. Od lat zuwazylam,ze ma rozne fobie i triki nerwowe.
Zaczynam sie martwic,bo wszystko sie nasila,chociaz psycholog twierdzi ,ze to minie. Corka w ciagu dnia potrafi biegac w swoim zamknietym pokoju w jedna i druga strone przez godzinke ,a nawet dluzej. Nie wolno jej w tym czasie przeszkadzac. Powtarza sie to kilka razy w ciagu dnia.
Do tego rusza energicznie palcami.
Dziecko nerwowe i niespokojne może nam się wydawać niegrzeczne. Nadpobudliwy brzdąc stroi miny, obgryza paznokcie, bezustannie mówi lub wydaje dziwne odgłosy, wierci się i macha rękami, ciągle o coś się raniąc. Skąd bierze się nerwowość dziecka? Być może przyczyna tkwi głębiej - nadpobudliwość i nerwowość to reakcja, wynikająca z braku więzi z własnym ciałem. Są to zaburzenia na tle nerwowym, a jako konkretne przyczyny wymienia się: - czynniki genetyczne, - zmiany strukturalne mózgu, - zaburzenia neuroprzekaźnictwa, - urazy okołoporodowe, - czynniki psychologiczne wywołujace u dziecka stres.
Moje dziecko jest strasznie nerwowe: Co mam zrobić? Mam taki problem, mój synek, który ma miesięcy jest strasznie nerwowy, potrafi rzucać się na ziemię, walić głową w ścianę, wykręcać się na podłodze przy czym strasznie krzyczy. U nas teraz po ponad roku od pojawienia się tików,synek tika tylko troszkę,czasem wcale. Powiedziała mi: mama, ty jedź, ja wiem, że będę płakać, ale ty jedź. I rzeczywiście wieczorem ryczała przy ukochanej babci (ale ona umie towarzyszyć dziecku w smutku), a w dzień bawiła się świetnie U drugiej babci nadal nie chce zostawać, choć bardzo ją.
Zanim udamy się do neurologa dziecięcego z podejrzeniem występowania tików nerwowych u dziecka należy upewnić się, czy rzeczywiście mamy do czynienia z takim właśnie problemem. Innymi słowy – jeśli dziecko mruga, odwiedźmy najpierw okulistę – takie zachowanie może wynikać z wady wzroku u. Tak właśnie bywa u dzieci, u których zaburzenia tikowe mogą objawiać się w pewnym okresie ich życia (zazwyczaj podczas dojrzewania), po czym odnotowywane jest (najczęściej samoistne) ustąpienie tych mimowolnych czynności ruchowych. Zaczęło się( lata) od takiego jakby nadymania klatki piersiowej i mówienia na wdechu -wtedy myślałam, że to taki nakręcony temperament. Córka była bardzo ruchliwa i nakręcona do działania przez. Zaburzenia emocjonalne pojawiają się bardzo często u dzieci w wieku przedszkolnym, powodując problemy wychowawcze.
Procesy emocjonalne dziecka zależą od działania układu nerwowego, hormonalnego i ogólnego stanu zdrowia, a także od kontaktów z najbliższymi osobami, wczesnych doświadczeń społecznych i atmosfery w domu rodzinnym.
Małe dziecko, które nie odreagowuje swojej niechęci, strachów, złości poprzez płacz, krzyk, tupanie czy bicie, może tłumić swoje emocje. Kumulacja lęków, niepokojów, złości może wtedy znaleźć wyładowanie w tikach. Pediatra poradziła , abym udała się do neurologa i psychologa dziecięcego. Gdy zachowanie dziecka zaczyna wymykać się spod kontroli, a jego nastój ewidentnie spada - porozmawiajcie. W tym wieku bardziej niż kiedykolwiek, nastrój uzależniony jest od denerwującego dziecko otoczenia.
Dowiedz się, co wyprowadziło je z równowagi, dlaczego zachowuje się w ten sposób i co czuje. Internalizacja monologów (do roku życia dziecko myśli głośno, ok. 7-lat pojawia się monolog wewnętrzny).
Kontrola emocji, motywacji i stanu pobudzenia (ułatwia ona realizację celów i sprzyja akceptowanym społecznie formom zachowania). Nie wszyscy rodzice w ankietach informują o występowaniu moczenia u dziecka. Jednak nawet z przybliżonych danych statystycznych wynika, że problem ten dotyczy bardzo dużej liczby dzieci. W grupie wiekowej 4-latków co dziecko moczy się w łóżko, w wieku 5-lat co dziecko. W wieku lat jeszcze co dziecko ma problemy z moczeniem.
Witam moja córka ma lat wazy kilo,poszukuje czegoś dobrego bo od długiego czasu strasznie mroga oczami a jak przestaje to zaczyna dziwnie ruszać głową. Dowiedziała się że prawdopodobnie potrzebuje magnezu. Dodam że te triki trwają od kilku lat a od angielskich lekarzy słyszę tylko że jak urosnie to jej przejdzie. Czy po ekstremalnie stresującej ciąży mam się spodziewać nerwowego i płaczliwego dziecka albo dziecka z jakimś problemem rozwojowym?
Czy to faktycznie się sprawdza co wszędzie piszą? Nie moge nigdzie się ruszyć bez niego bo odrazu płacze nawet zwykłe wyjśćie do wc konczy się płaczem. Tak samo jest jak mój mąż jest w domu kiedy ma z nim zostaćodrazu płacz i „maaamma” chodź czuje się jak na jego smyczy nikt nie może go wysadzić na wc nikt nie może go uspac itp bo odrazu jest słowo tylko mamam może. Ból głowy u dzieci wbrew pozorom zdarza się dość często - cierpią nawet niemowlęta.
Często przyczyny bólu głowy u dzieci są błahe i łatwo je wyeliminować, ale jeśli dolegliwości są silne lub nawracają, trzeba sprawdzić, co jest ich przyczyną i zawsze w razie wątpliwości, skonsultować się z lekarzem. Napady nocnego lęku dotykają max. Częściej zdarzają się chłopcom.
Jakie są przyczyny zaburzeń snu u dzieci? Przyczyny te nie są jeszcze dokładnie poznane i może być ich wiele. Dziecko - letnie pamięta imiona osób nieobecnych tu i teraz i rozpoznaje bliskich po kilku miesiącach rozłąki.
ROZWÓJ DZIECKA W WIEKU – LAT Rozwój to proces ukierunkowany, w którym zachodzą zmiany mające swoiste właściwości. Jest on procesem nieodwracalnym. Każde z dzieci rozwija się indywidualnie, niezależnie od jego wrodzonych zdolności.
Młodszy wiek szkolny trwa cztery lata, dzieli się na dwa podokresy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.