Objawy nadpobudliwości u dziecka. Istnieją różne stopnie nadpobudliwości. Dzieci w wieku niemowlęcym zazwyczaj nie prezentują wszystkich objawów nadpobudliwości, ale twoje dziecko może być nadpobudliwe, jeśli ma kolkę, ciężko je nakarmić, płacze i dużo krzyczy, pomimo karmienia i okazywania mu czułości, a także, jeśli uderza się w głowę i wybucha przez to płaczem.
ADHD - nadpobudliwość psychoruchowa - u dzieci objawia się między innymi zaburzeniami koncentracji oraz nadmierną ruchliwością dziecka. Sprawdź, czy masz nadpobudliwe dziecko. Poznaj objawy ADHD u dzieci i sposoby radzenia sobie z nadpobudliwym dzieckiem.
ADHD – objawy nadpobudliwości z deficytem uwagi Zaburzenie zaczyna się zwykle przed 7. Początkowo nadpobudliwość ruchowa u dziecka nie stwarza dużego problemu. Wyraźne trudności zaczynają się w okresie przedszkolnym lub szkolnym, kiedy dziecko zmuszone jest poddać się bardziej rygorystycznym niż w domu zasadom. Nadpobudliwość ruchowa, nazywana też ADH obejmuje trzy główne zaburzenia zachowania u dzieci.
Triada objawów to: nadpobudliwość ruchowa, zaburzenia koncentracji, impulsywność w zachowaniu. Jeżeli psycholog jest w stanie zdiagnozować u dziecka te trzy podstawowe objawy, jest duże prawdopodobieństwo występowania ADHD. Aby jednak uzupełnić obraz całego zaburzenia psychoruchowego.
Na przerwach dużo biegają, na zajęciach wyrażają aktywność i chęć wykonywania różnych poleceń.
U około cierpiących na ADHD dzieci objawy utrzymują się w okresie dojrzewania, a u 5– również w okresie dorosłości (jeśli ADHD towarzyszą inne zaburzenia psychiczne, to odsetek ten jest większy). Nieleczone ADHD niesie ze sobą duże ryzyko powikłań zdrowotnych, emocjonalnych i społecznych. Jeżeli zauważycie, że dziecko ma objawy nadpobudliwości ruchowej, należy iść z nim do rejonowego psychiatry. Ten powinien dać skierowanie na badania stężenia poziomu hormonów we krwi i badania specjalistyczne, które wykluczą inną wrodzoną wadę systemu nerwowego. Psychiatra wydaje orzeczenie o chorobie na piśmie.
Często mylnie stawia się znak równości między nadpobudliwością psychoruchową a ADHD. Należy pamiętać, że dziecko nadpobudliwe nie zawsze spełnia ścisłe kryteria konieczne do rozpoznania AD. Im młodsze dziecko, tym wyraźniejsze są objawy nadruchliwości i kłopotów z kontrolą impulsów, im starsze, tym bardziej na pierwszy plan wysuwają się problemy z koncentracją uwagi. U chłopców częściej występuje podtyp mieszany lub z przewagą nadpobudliwości, u dziewczynek natomiast podtyp z zaburzeniami koncentracji uwagi.
Można nadpobudliwość w dużym uproszczeniu sprowadzić do odmiennej pracy mózgu, która uniemożliwia dziecku kontrolowanie swoich zachowań, a więc kontrolowanie uwagi i ruchów. Nie wiadomo, co tak naprawdę powoduje rozwój ADHD u dziecka. Specjaliści uwypuklają rolę czynników genetycznych. Najprawdopodobniej u dzieci cierpiących na ADHD dochodzi do osłabienia pracy dopaminy i noradrenaliny, które uczestniczą w przekazywaniu pobudzeń w układzie nerwowym.
Dziecko z ADHD - przyczyny i objawy nadpobudliwości psychoruchowej Coraz częściej w naszym otoczeniu spotykamy się z dziećmi, które są nadmiernie ruchliwe, przesadnie gadatliwe, czy silnie reagujące emocjonalnie, niewspółmiernie do sytuacji. ADHD najczęściej diagnozowane jest u dzieci, gdyż jego objawy zwykle pojawiają się w wieku wczesnoszkolnym. Jednak problem ten może dotyczyć również dorosłych, u których obserwuje się pełnoobjawowy zespół zaburzeń lub stan częściowej remisji (występują tylko niektóre objawy ADHD).
Obecnie termin nadpobudliwości psychoruchowej jest nadużywany. Nie każde bowiem dziecko, u którego obserwujemy wysoką aktywność ruchową, jest dotknięte tym schorzeniem.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej zwykle najlepiej widoczny jest u dzieci w wieku szkolnym, u których zaburzenia uwagi znacząco wpływają na osiągnięcia szkolne i możliwość uzyskania wykształcenia. Nasilenie objawów zmniejsza się wraz z wiekiem dziecka. U młodzieży szkolnej objawy nadruchliwości przyjmują formę uczucie. Według najnowszych badań choroba związana jest z zaburzeniami pracy mózgu. Zalicza się do nich nadpobudliwość emocjonalna i nadpobudliwość ruchowa, a pobudzenie wiąże się również z nadpobudliwością serca.
Nadpobudliwe dziecko odczuwa ciągłą potrzebę poruszania się bez żadnej określonej przyczyny. Triada zaburzeń ADHD u dzieci obejmuje impulsywność zachowania, nadpobudliwość ruchową i problemy z koncentracją. Przekłada się to na zachowanie w szkole i wśród rówieśników.
Dziecko ma problemy z usiedzeniem w jednym miejscu, wierci się i przeszkadza podczas lekcji. Przerywa rozmowę, dużo mówi i nie respektuje ogólnie. Polsce przypada co najmniej uczeń w każdej klasie, u którego zdiagnozowano lub należałoby zdiagnozować nadpobudliwość psychoruchową. Niezdiagnozowane lub źle leczone zaburzenie może prowadzić do powikłań zdrowotnych, ponieważ ryzyko urazów i wypadków u dzieci dotkniętych tym zaburzeniem jest większe. U części dzieci nadpobudliwość może wyrażać się pod postacią wzmożonej lękliwości, czyli tendencji do reagowania lękiem na szeroki zakres zarówno pojedynczych bodźców, jak i złożonych sytuacji.
Na przykład dziecko wywołane do odpowiedzi czerwieni się, poci, staje się niespokojne lub płacze, a jego mimika wyraża niepokój.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.