Zaburzenia mowy o podłożu neurologicznym u dorosłych i dzieci. Techniki bioelektryczne w diagnozie EEG. Jednym z głównych problemów metod diagnostycznych jest dokładna lokalizacja zmian powstałych w ośrodkowym systemie nerwowym powodujących zaburzenia mowy u dorosłych i dzieci. Wiele chorób neurologicznych występuje u dzieci.
Bardzo często są one związane z zaburzeniami w okresie płodowym lub nieprawidłowościami okołoporodowymi. DYZARTRIA – Zaburzenie mowy wskutek uszkodzenia nerwów zaopatrujących narząd mowy (krtań, język, gardło itd.), uszkodzenia móżdżku i mięśni biorących udział w czynności mowy.
Upośledzona jest czynność aparatu mowy. Chorzy rozumieją mowę i nie brakuje im słów, ale samo ich wymawianie jest zaburzone. Po urazach czaszki, udarach mózgu dochodzi zwykle do afatycznych zaburzeń mowy. Afazja to całkowita lub częściowa utrata umiejętności posługiwania się językiem. Występuje zwykle po urazach czaszki, udarach mózgu (przerwaniu dopływu krwi do pewnych okolic mózgu), przebytych chorobach nowotworowych.
Autyzm dziecięcy należy do schorzeń rozległych. U niektórych dzieci autystycznych zaburzenia mowy pojawiają się we wczesnej fazie choroby, u innych natomiast przejawiają się w ten sposób, że malec ma skłonności do powtarzania niektórych. Owszem, bez mówienia można żyć - jako przykład wystarczy podać ludzi posługujących się językiem migowym.
Wspomnieć należy tutaj jednak o spotykanych przez takie osoby barierach - w końcu to słowo mówione jest przecież tym, którym posługuje się zdecydowana większość społeczeństwa.
Witam mój syn ma lat bardzo mało mówi lecz i tak sa duże postepy bo doszło dużo nowych słów czy eeg głowy pokaze która cześć mozgu jest uszkodzona żekomo w poradni psychologicznej wpisali mu Afazje niewiem co robic prosze o pomoc. Obejmują trudności w wysławianiu się, wady mowy, używanie niewłaściwych słów, a więc związane są z artykulacją, fonacją, tonem głosu, płynnością itd. Utrudnia to zrozumienie przekazu mówionego. Afazja jest następstwem różnych procesów patologicznych toczących się w obrębie ośrodkowego układu nerwowego.
Najczęstszą przyczyną są udary mózgu. Pacjenta przyjęto na oddział neurologiczny z powodu postępujących od około miesięcy zaburzeń mowy i drżenia prawej kończyny górnej. W dotychczasowej diagnostyce wykluczono boreliozę, niedobór witaminy Bi chorobę Wilsona. Próby leczenia lewodopą, amantadyną i pirybedylem nie przyniosły poprawy.
U pacjenta stwierdzono nieznaczne spowolnienie psychoruchowe, niewielkie zaburzenia mowy i nieco wzmożone napięcie mięśniowe o typie pozapiramidowym w kończynach. Neurolog często bada też sposób chodzenia, prawidłowość mowy, czucie powierzchowne, może poprosić np. Już na podstawie badania jednego lub kilku z wymienionych odruchów lekarz może podejrzewać, jaki rodzaj zaburzenia neurologicznego wystąpił u pacjenta.
Do najczęstszych zaliczamy dyslalię, afazję, dyzartrię, dysfonię, afonię, mutyzm oraz jąkanie. Specyficzne zaburzenie rozwojowe, w którym zdolność ekspresji mowy dziecka jest wyraźnie niższa od poziomu typowego dla jego wieku umysłowego, jednak rozumienie mowy mieści się w granicach normy. Mogą one być wrodzone lub nabyte. Jest objawem ogniskowym, a więc jednoznacznie potwierdza zaburzenie neurologiczne i teoretycznie pozwala na wnioskowanie o lokalizacji uszkodzenia w mózgu. Współcześnie wiemy, że zaburzenia mowy nie powstają tylko po zniszczeniu tzw.
Splątanie objawia się zaburzeniami mowy, myślenia, poruszania się. Dotyczy zazwyczaj osób chorych na choroby neurologiczne lub psychiczne. To jakościowe zaburzenie świadomości, które cechuje się tym, że dana osoba jest przytomna, ale nie odpowiada i nie reaguje w adekwatny sposób.
W pracy pr zedstawiono charakterystykę zaburzeń mowy i komunikacji językowej w atypowych zespołach parkin - sonowskich. Wskazano na rolę neurologopedy w diagnostyce różnicowej i terapii pacjentów z: otępieniem z ciałami Lewy’ego (DLB, dementia with Lewy bodies), zanikiem wieloukładowym, postępującym porażeniem ponadjądrowym (PSP, progressive supranuclear palsy) oraz zespołem. Czasem są one konsekwencją zwykłego przeziębienia i zajęcia przez infekcję gardła oraz strun głosowych, czasem mają związek z zaburzeniami psychicznymi, a czasem stanowią objaw niektórych chorób, np.
Trwające od lat zaburzenia ruchu, mowy o trybie dyzartrii. W EMG cechy neuropatii toksycznej. Badanie KT głowy wykazało znaczny zanik móżdżku. Po leczeniu i rehabilitacji ruchowej , nie uzyskano poprawy stanu neurologicznego.
Wypisany do domu za znaczną ataksją czterokończynową i tułowia. Ma charakter ogniskowy - potwierdza zatem zaburzenie neurologiczne. Jak obecnie wiadomo zaburzenia mowy nie powstają tylko i wyłącznie po zniszczeniu tzw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.