Porażenie nerwów

Porażenia nerwów czaszkowych mogą dotyczyć każdej z par nerwów czaszkowych, tymczasem objawów procesów patologicznych dotyczących tych struktur, którymi są porażenia nerwów czaszkowych, wyróżnia się zdecydowanie więcej. Wyróżnia się dwie główne grupy nerwów w organizmie: nerwy rdzeniowe oraz nerwy czaszkowe. Neuropatia, czyli uszkodzenie nerwów obwodowych to bardzo częsta przyczyna zaburzeń czucia. Lokalizacja występowania tych zaburzeń jest ściśle ograniczona do obszaru unerwienia danego nerwu lub nerwów.

Nawet małe i trudne do zlokalizowania przy pomocy powszechnie stosowanych metod badania, uszkodzenie nerwu obwodowego może powodować ból, przeczulicę i parastezję.

Porażenie zagraża pacjentom w późnym stadium stwardnienia rozsianego. Porażenia mogą wystąpić na skutek powypadkowych uszkodzeń nerwów rąk, nóg lub rdzenia kręgowego, a także w wyniku ucisku nerwów w przypadkach chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa. Powstawanie duszności wiąże się ściśle z upośledzeniem ustawienia i ruchomości strun głosowych. Przybierają one nieprawidłowe ułożenie i zwężają drogę wejścia powietrza do dróg.

Neuropatia obwodowa (uszkodzenie nerwów obwodowych) powoduje zaburzenia czucia, co objawia się bólem, przeczulicą lub parestezją. Zaburzenie występuje tylko na określonym obszarze nerwu lub nerwów. Uszkodzenie nerwów obwodowych objawia się także takimi symptomami, jak: mrowienie dłoni i stóp, bolesność w dotyku niektórych części ciała, osłabienie mięśni aż do ich porażenia.

Przyczyny porażenia nerwu twarzowego (siódmego nerwu czaszkowego) są różne, podobnie jak objawy – u jednych pacjentów dochodzi tylko do opadnięcia kącika ust, u innych z kolei porażone są wszystkie mięśnie mimiczne twarzy.

Porażenie nerwu twarzowego stanowi jedno z najczęstszych porażeń nerwów czaszkowych. Obwodowe porażenie nerwu twarzowego jest jednym z najczęściej występujących schorzeń układu nerwowego, które pojawia się u osób w każdym wieku. Do porażenia Bella najczęściej dochodzi bez uchwytnej przyczyny, nagle. Objawy dysfunkcji nerwu twarzowego zwykle ustępują całkowicie po okresie kilku ty. Zapalenie nerwów obwodowych to bardzo rzadka grupa schorzeń obwodowego układu nerwowego, tzn.

W tych schorzeniach przyczyną może być wirus, krętek, zaburzenia immunologiczne. Ta grupa chorób zaliczana jest do znacznie częściej spotykanych uszkodzeń obwodowego układu nerwowego. Neuropatia (choroba nerwów obwodowych, zapalenie nerwów obwodowych) – stan chorobowy dotyczący nerwów – struktur przekazujących impulsy do różnych części organizmu poza mózgiem i rdzeniem kręgowym – określany bywa mianem neuropatii obwodowej lub zapalenia nerwów obwodowych.

Uszkodzenie lub stan zapalny zaburza przewodzenie informacji ruchowych i czuciowych wzdłuż włókien. Nerw twarzowy to siódmy nerw czaszkowy, należący do nerwów obwodowych człowieka. Dzieli się na kilka gałęzi – skroniowe, jarzmowe, policzkowe, brzeżną żuchwy i szyi.

Unerwia mięśnie twarzy, ślinianki, błonę węchową nosa, dwie trzecie przednie języka, podniebienia miękkiego i twardego, a także małżowinę uszną i obszar za uchem. Powoduje porażenie nerwów mięśni kończyn (głównie dolnych) i tułowia, a następnie prowadzi do ich zaniku. Zazwyczaj powoduje zgon u 2-proc. U pozostałych kończy się nieodwracalnym porażeniem mięśni. Wirus może też zaatakować mózg czy rdzeń kręgowy.

Splot szyjny jest tworzony przez gałęzie czterech pierwszych szyjnych nerwów rdzeniowych, a najważniejszym nerwem z niego pochodzącym jest nerw przeponowy.

Jego porażenie powoduje znaczne trudności w oddychaniu, ponieważ przepona jest głównym mięśniem oddechowym u człowieka. Na szczęście porażenie tego splotu ma miejsce bardzo. Porażenie fałdów głosowych jest wynikiem uszkodzenia nerwów krtaniowych.

Przyczyna porażenia nerwów krtaniowych może być związana z uszkodzeniem w obrębie ośrodkowego układu nerwowego () lub częściej dotyczy samych nerwów. Neuropatia to porażenie nerwów obwodowych, objawiające się zaburzeniami czucia. Może wiązać się również z osłabieniem mięśni, mrowieniem kończyn i problemami z przemieszczaniem. Do choroby doprowadzają nawet pozornie błahe czynniki, warto więc dowiedzieć się, czego powinniśmy się wystrzegać. Związane jest to z tym, iż większość nerwów obwodowych zawiera w sobie zarówno włókna ruchowe jak i czuciowe, dlatego też objawy są mieszane.

Limfocytarne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerwów czaszkowych i radikulopatie zaliczają się do triady Bannwartha, która świadczy o neuroboreliozie. Charakterystycznym, wczesnym objawem neuroboreliozy, wyprzedzającym triadę Bannwartha jest porażenie nerwu twarzowego. Innymi objawami tego zespołu może też być czasami porażenie innych nerwów czaszkowych, polineuropatia oraz obrzęk warg i pofałdowanie języka. W jaki sposób można podzielić porażenie nerwu twarzowego?

Jednym z rodzajów porażenia nerwu twarzowego jest porażenie idiopatyczne (samoistne), czyli porażenie Bella. Tradycyjnie porażenie jest określane jako „paraliż” (od łacińskiego określenia paralysis).